بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و سبک تصمیم گیری و ارائه یک الگوی بهینه

تصمیم گیری در فرهن گهای سازمانی مختلف می باشد، سوال اصلی این پژوهش این است که آیا بین بکارگیری سب کهای مختلفتصمیم گیری با توجه به نوع فرهنگ سازمانی در جهت اثربخشی سازمان رابطه ای وجود دارد و اگر پاسخ مثبت است چه مدلی می توانداین روابط را نشان دهد؟ و آیا مدل مزبور در جامعه آماری مورد بررسی نیز به همان شکل کاربرد دارد؟بررسی های انجام شده بر روی 61 سازمان مورد بررسی در استان خراسان رضوی بیانگر وجود رابطه بین سب کهای مختلفتصمیم گیری (هدایتی، تحلیلی، رفتاری و ادراکی)، فرهنگ های سازمانی مختلف (وظیفه مدار، قدرت مدار، حمایت مدار و توفیق مدار) وعملکرد سازمانی به شرح زیر م یباشد:- در سازما نهایی که فرهنگ وظیف همدار دارند، سبک تصمی مگیری تحلیلی با عملکرد همبستگی مستقیم و معنی داری دارد.- در سازما نهایی که فرهنگ قدرت مدار دارند، سبک تصمی مگیری هدایتی با عملکرد همبستگی مستقیم و معنی داری دارد.- در سازما نهایی که فرهنگ حمای تمدار دارند، سبک تصمی مگیری رفتاری با عملکرد همبستگی مستقیم و معن یداری دارد.- در سازما نهایی که فرهنگ توفی قمدار دارند، سبک تصمی مگیری ادراکی با عملکرد همبستگی مستقیم و معنی داری ندارد.همچنین با توجه به نتایج آزمون فرضیات، که نشان م یدهد در سازمان هایی که فرهنگ وظیفه مدار یا قدر تمدار دارند، هر دو سبکتصمیم گیری هدایتی و تحلیلی با عملکرد رابطه مستقیم و معنی داری دارند، از یک سو و تحلیل یافته های توصیفی که بیانگر آن است کهفرهنگ وظیفه مدار و قدرت مدار در جامعه آماری در کنار هم مشاهده گردید هاند از سوی دیگر، محقق بر آن شد که این دو فرهنگ را زیر یک1 را برای دو « تحکم مدار » عنوان و دو سبک تصمیم گیری را نیز زیر یک عنوان قرار دهد. سپس با کسب نظر از اهل خبره عنوان فرهنگ2 را برای دو سبک تصمیم گیری تحلیلی و دستوری برگزید. « عمل گرا » فرهنگ وظیف همدار و قدرت مدار و عنوان سبک تصمیم گیریدر واقع فرهنگ تحکم مدار فرهنگ سازمانی است که ویژگ یهای وظیفه مداری و قدرت مداری را توأمان دارا می باشد و در سازمان هایجامعه آماری این فرهنگ بیشترین فراوانی را داراست و سبک تصمی مگیری عمل گرا سبکی است که از ترکیب هدایتی و تحلیلی بهوجود آمده است، یعنی از نظر شیوه تفکر عمودی، منطقی و سلسله مراتبی است و از بعد دیگر اقتدارگرا می باشد.